Μονόλογος (Φόνος και ηρεμία)
Τα τελευταία λόγια ενός νεαρού άντρα προς τον πρώην φίλο και φονιά του. Η δίψα του για τα όνειρα και τις επιθυμίες του έφερε σε λάθος μονοπάτι τον πρωταγωνιστή και στο τέλος κατάλαβε τι ήταν αυτό που αναζητούσε. - Λοιπόν ορίστε που φτάσαμε. Ύστερα από ολα όσα πετύχαμε, καταντήσαμε έτσι. Ότι και αν έκανα όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν ποτέ αρκετό! Κανείς δεν με βοήθησε σε τίποτα, μόνος μου τα απέκτησα όλα! Μα και πάλι εγώ είμαι το λάθος. Εμένα ποτέ δεν μου έφτανε τίποτα. Νόμιζα πως μπορούσα να φύγω ζωντανός έχοντας όλα όσα δούλεψα για να αποκτήσω. Αλλά έκανα λάθος, τώρα το κατάλαβα. Χτίσαμε μεγάλα ονόματα, πήραμε πολλά, θανατωσαμε πολλούς! Και στην τελική ίσως να ήταν ανώφελα. Πάντα υπάρχει κάποιος που παρακολουθεί την κάθε μας κίνηση, την κάθε μας λέξη και μας κρίνει! Πάντα! Ο Θεός συνεχώς μας βλέπει! Ήθελα να αποκτήσω πολλά πράγματα σε αυτήν την ζωή. Είχα πολλές φιλοδοξίες και όνειρα. Δούλεψα πολύ για να τα πετύχω, μα κάθε φορά κάτι έλειπε. Ποτέ δεν ήμουν πλήρως ικανοποι