Μονόλογος (Φόνος και ηρεμία)



Τα τελευταία λόγια ενός νεαρού άντρα προς τον πρώην φίλο και φονιά του. Η δίψα του για τα όνειρα και τις επιθυμίες του έφερε σε λάθος μονοπάτι τον πρωταγωνιστή και στο τέλος κατάλαβε τι ήταν αυτό που αναζητούσε.


- Λοιπόν ορίστε που φτάσαμε. Ύστερα από ολα όσα πετύχαμε, καταντήσαμε έτσι. Ότι και αν έκανα όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν ποτέ αρκετό! Κανείς δεν με βοήθησε σε τίποτα, μόνος μου τα απέκτησα όλα!


Μα και πάλι εγώ είμαι το λάθος. Εμένα ποτέ δεν μου έφτανε τίποτα. Νόμιζα πως μπορούσα να φύγω ζωντανός έχοντας όλα όσα δούλεψα για να αποκτήσω. Αλλά έκανα λάθος, τώρα το κατάλαβα.


Χτίσαμε μεγάλα ονόματα, πήραμε πολλά, θανατωσαμε πολλούς! Και στην τελική ίσως να ήταν ανώφελα. Πάντα υπάρχει κάποιος που παρακολουθεί την κάθε μας κίνηση, την κάθε μας λέξη και μας κρίνει! Πάντα! Ο Θεός συνεχώς μας βλέπει!


Ήθελα να αποκτήσω πολλά πράγματα σε αυτήν την ζωή. Είχα πολλές φιλοδοξίες και όνειρα. Δούλεψα πολύ για να τα πετύχω, μα κάθε φορά κάτι έλειπε. Ποτέ δεν ήμουν πλήρως ικανοποιημένος.


Ίσως το μόνο που ήθελα εξαρχής, ήταν να έχω ήρεμη την ψυχή μου. Αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να το καταφέρω.


Και που καταλήξαμε; Να εναντιωθούμε ο ένας με τον άλλο. Και για ποιο πράγμα; Για το τίποτα.


Μετά απ'όλα όσα είδα και έμαθα τα τελευταία χρόνια, κατάλαβα πολλά για τον κόσμο. Και θα σε κάνω να το κατανοήσεις και εσύ!

(Ξέρεις τι βλέπω σε αυτόν τον κόσμο; Ξέρεις τι βλέπω όταν αντικρίζω τους ανθρώπους;)


(Μονάχα ΚΑΚΙΑ! Παντού εγωισμό και αλαζονεία! Διαμάχες για το τίποτα. Θανάτους για το τίποτα.) Καλύτερα κάνε την ζωή σου να αξίζει ακόμα και ας περνάς δύσκολα, παρά να μετατρέπεσαι κάθε μέρα χειρότερος.


(Ναι έκανα πολλά λάθη! Και τα πληρώνω μέχρι και σήμερα. Μα τώρα δεν ζητάω για ελεημοσύνη.) Κάνε αυτό που θεωρείς σωστό.

Το ξέρω πως κάποτε θα μπορέσεις να καταλάβεις. Μην μετανιώσεις για την πράξη που θα ακολουθήσει. Μια μέρα ξέρω πως θα βρεις το δρόμο σου!


Έχεις την ευκαιρία να μου επιφέρεις αυτό που αναζητώ πολλά χρόνια!


Είναι πλέον αναπόφευκτο. Όλοι παίρνουν αυτό που αξίζουν στο τέλος τις ιστορίας τους. Ισως αυτό να είναι και το τέλος που επιθυμώ. Ο χρόνος μου έχει τελειώσει!


Στείλε με ψηλά στα σύννεφα. Τελείωσε το γρήγορα μονάχα με μία σφαίρα! Πάρε την δικαίωση σου και μην ξεχνάς τα λόγια μου!


(Καν'το! Πάτα την σκανδάλη χωρίς δισταγμό! Εσύ είσαι αυτός που θα γράψει το τέλος τις ιστορίας μου!)  Δώσε μου αυτό που αναζητώ τόσο καιρό!


Την ήρεμη ψυχή, Αυτό είναι το μόνο που επιθυμώ!-








Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η παραφροσύνη της αγάπης

ΤΕΡΑΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Χαμένες ψυχές