Ο έκπτωτος Θεός - The Sky Sanctury and the Underworld!


«Εκδιώχθηκα από τον κόσμο των ομοίων μου και αποκλείστηκα εδώ κάτω ως ο βασιλιάς των νεκρών. Ναι, ήταν αδικία, μα έτσι είναι η ζωή εκεί πάνω, είναι όλοι τους εγωιστές, ιδίως αυτός! Θα φτάσει όμως η ώρα που τα δεσμά μου θα καταστραφούν και οι νεκροί θα με ακολουθήσουν. Θα τους επιφέρω το τέλος των ημερών τους». 

- Corvus - 

Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΕΞΥΨΩΘΗΚΕ ΣΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ

O Corvus, είναι ο Θεός του θανάτου και έχει αποκλειστεί για την αιωνιότητα στον Κάτω Κόσμο (The Underworld). Αρχικά οι Θεοί εξύψωσαν στα ουράνια ένα μέρος του κόσμου των θνητών. Πήραν ένα μεγάλο κομμάτι γης και το μετέφεραν με τις μαγικές τους δυνάμεις, πάνω απ'τα σύννεφα. Έτσι δημιούργησαν το δικό τους βασίλειο εκεί ψηλά και το ονόμασαν Ουράνιο Ναό (The Sky Sanctury). Σε αυτό το μαγευτικό μέρος επίσης, μεταφέρονται οι ψυχές των νεκρών ανθρώπων και έτσι οι άνθρωποι που αξίζουν, ζουν στο πλάι των θεών στη μεταθανάτια ζωή! Κατά τη διάρκεια των πολέμων της σκοτεινής εποχής, οι Θεοί πολέμησαν με τους σκοτεινούς κατακτητές και ξέσπασε ένα χάος στον κόσμο. Σε αυτή τη σκοτεινή περίοδο, οι Θεοί άλλαξαν και έγιναν πιο σκληροί, δείχνοντας συχνά επιθετικές και αλαζονικές συμπεριφορές. 


Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ

Ξεκίνησαν οι διαφωνίες και οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των ισχυρότερων Θεών και αυτό έφερε σαν αποτέλεσμα το διχασμό του Corvus με τους υπόλοιπους ομοίους του. Ο Corvus είχε μια διαμάχη με τον ηγέτη του ουράνιου ναού, τον Hekarus και έτσι αποφάσισε να εγκαταλείψει αυτό το μέρος. Αποχώρησε από τον ουράνιο ναό και μεταφέρθηκε μέσω της μαγικής πύλης, στον κάτω κόσμο, για να μείνει μακριά από όλους τους αλαζόνες που τον περιβάλλουν και ιδίως τον εγωκεντρικό Hekarus. Τότε ο υπέρτατος Θεός ζήτησε από μερικούς σφυρηλάτες να δημιουργήσουν ένα ιδιαίτερο και σκοτεινό στέμμα, που θα άρμοζε άψογα στον Corvus, αλλά κανένας δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις επιθυμίες του μέγα Θεού. Μονάχα ένας μπορούσε, μονάχα ο Dumein και έτσι ο Hekarus ζήτησε από αυτόν να δημιουργήσει το στέμμα. Μερικές ώρες αργότερα ξέσπασε μια τεράστια μάχη στη γη των θνητών. Τότε όλοι οι Θεοί αμέσως κατέβηκαν εκεί κάτω για να πολεμήσουν τις σκοτεινές στρατιές, μα δεν μπορούσαν να τους σταματήσουν. Οι εχθροί κατείχαν ισχυρές, σκοτεινές δυνάμεις και είχαν δημιουργήσει ένα τεράστιο στρατό! 

Η συγκεκριμένη μάχη διήρκησε για πολλές μέρες και νύχτες και οι κατακτητές επικρατούσαν τις τελευταίες ημέρες. Όταν η μάχη μπήκε σε παύση, ο Hekarus κατάφερε να αιχμαλωτίσει έναν σκοτεινό άρχοντα και διαπραγματεύτηκε μαζί του. Το περίεργο όμως, είναι στο γεγονός ό,τι ο Hekarus δεν του ζήτησε τίποτα για τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει εδώ και χρόνια. Ζήτησε μόνο τη βοήθεια του για τη δημιουργία του σκοτεινού στέμματος! Υστερα δήλωσε πως θα τον άφηνε ελεύθερο εάν έπραττε με επιτυχία τη δουλειά που του ανέθεσε. Ο σκοτεινός άρχοντας πράγματι βοήθησε, αλλά είχε διαφορετικά πλάνα στο μυαλό του. Σχεδίαζε να κλέψει το στέμμα και να διαφύγει ύστερα, μα πρώτου μπορέσει να το κάνει αυτό, ο Hekarus τον έπιασε στα χέρια του και τον θρυμμάτισε. Πήρε το στέμμα που επιθυμούσε, το έκρυψε στον οίκο των Θεών και έπειτα συνέχισε τη μάχη με τους εχθρούς. Ωστόσο, αυτοί συνέχιζαν να έχουν το πάνω χέρι, αλλά έκανε επιτέλους την άφιξη του ο Corvus! Έκανε την εμφάνιση του στον κόσμο των θνητών, αλλά είχε παραβεί έναν σημαντικό κανόνα που είχε διορίσει ο Θεός των Θεών! 


Επέστρεψε, αλλά όχι μονάχος του. Μαζί του έφερε τον κάτω κόσμο! Είχε στο πλάι του μερικούς στρατιώτες του βασιλείου του και μερικά πνεύματα. Έτσι επιτέθηκαν στους σκοτεινούς κατακτητές και τους απώθησαν. Μπορεί να έφερε τη νίκη στους θεούς, ωστόσο η παράβαση του κανόνα δεν άρεσε καθόλου στον Hekarus. Από την αρχή της βασιλείας των Θεών, είχε διοριστεί τούτος ο κανόνας, που απαγόρευε την εμφάνιση νεκρών στρατιωτών και πνευμάτων από τον Κάτω Κόσμο, στη γη των ζωντανών! Εκνευρίστηκε ο Hekarus και ανάγκασε τον Corvus να στείλει αμέσως τους ακόλουθους του εκεί που ανήκουν. Ύστερα ο βασιλιάς Θεός, κάλεσε τον Corvus στον ουράνιο ναό για να συζητήσουν και εκείνη ήταν η στιγμή που αλλοίωσε την κατάσταση. Τελικά ο Corvus εμφανίστηκε στον οίκο των Θεών και μια λογομαχία ξεκίνησε ανάμεσα σε αυτόν και τον Hekarus. Ο Θεός των νεκρών δεν μπόρεσε πια να συγκρατεί το θυμό του και ξέσπασε επιτέλους! Μια έντονη μάχη μεταξύ των δυο αυτών Θεών έλαβε χώρα εκείνη τη στιγμή, ενώ οι υπόλοιποι Θεοί προσπαθούσαν να βάλουν μια τελεία. 


ΠΡΟΔΟΤΕΣ Η ΣΩΤΗΡΕΣ;

Η διαμάχη των Θεών πήρε μεγαλύτερη έκταση απ'όσο πίστευαν και τελικά πέρασαν από την πύλη και μεταφέρθηκαν στο βασίλειο που είχε αναλάβει ο Corvus, το βασίλειο των νεκρών! Εκεί συνέβη κάτι αναπάντεχο, καθώς ο Hekarus προσπάθησε να θανατώσει τον πρώην φίλο Θεό του, μα αυτός δεν το επέτρεψε. Εν τέλει ο Θεός των Θεών έληξε τη μάχη και αποδυνάμωσε όσο μπορούσε τον Corvus. Με τις ισχυρές του δυνάμεις, τοποθέτησε στο κεφάλι του Corvus το στέμμα που σφυρηλάτισε ο Dumein. Το ονόμασε "Στέμμα των Νεκρών" και με την ισχύ του, έκανε αδύνατη την αφαίρεση αυτού του αντικειμένου από το κεφάλι του Corvus. Το στέμμα ήταν σκοτεινό και μαγεμένο, ήταν η κατάρα του Corvus, ήταν αυτό που θα του απαγόρευε να μεταφερθεί σε διαφορετικά βασίλεια. Η μοίρα του ήταν πλέον σφραγισμένη! Ο βασιλιάς Θεός εξόρισε τον Corvus στον Κάτω Κόσμο για την αιωνιότητα και του έκανε αδύνατη την αποχώρηση του από εκεί. Παρέμεινε εκεί κάτω με το καταραμένο στέμμα που δεν μπορεί καν να αφαιρέσει, ο Hekarus του επέφερε τη χειρότερη μοίρα! 


«Αυτό είναι το τέλος της διαδρομής για εσένα Corvus! Με αψήφησες για τελευταία φορά, τώρα θα υποστείς τις συνέπειες των πράξεων σου». 

Ο Corvus αμέσως απαντά, λέγοντας «Εσύ... εσύ ευθύνεσαι για όλα αυτά! Εσύ τα προκάλεσες όλα αυτά. Δεν θα σε αφήσω να μου τα φορτώσεις όλα, επειδή είμαι ο Θεός των νεκρών».

Ο Hekarus τον διακόπτει λέγοντας «Έχω σιχαθεί την άρνηση σου! Έχω σιχαθεί να διορθώνω τα λάθη σου. Αυτό είναι το τέλος σου, με αυτό το στέμμα θα παραμείνεις εδώ για πάντα. Το δικό σου χαοτικό βασίλειο μπορείς να το καταστρέψεις όσο θέλεις, μα εκεί πάνω, στη γη των ζωντανών, στο βασίλειο μου, δεν θα ξανά πατήσεις ποτέ». 

Συμπληρώνει ο Corvus «Το βλέπεις; Αυτό είναι το πρόβλημα σου. Είσαι εγωιστής και αδίστακτος. Συνεχώς με αυτό τον τρόπο συμπεριφέρεσαι». 

Συνεχίζει αναφέροντας «Τούτα τα δεσμά δεν θα με κρατάνε για πάντα. Θα βρω τρόπο να τα σπάσω κι όταν το κάνω, σου υπόσχομαι πως θα έρθω αμέσως να σε βρω. Σου υπόσχομαι πως θα διαλύσω κάθε κομμάτι σου. Θα φέρω τους νεκρούς σε εσένα».

Κοιτάζοντας τον επίμονα μέσα στα μάτια, ολοκληρώνει τον διάλογο «Όλα έχουν μια αρχή, μα επίσης ένα τέλος. Εσύ έκανες την αρχή αυτής της ιστορίας και εγώ θα την τελειώσω! Η ιστορία σου θα τελειώσει και εγώ θα παρευρίσκομαι εκεί για να αντικρίσω τη σκηνή του χαμού σου. Θα φέρω το χάος, θα έρθω από τα βαθιά έγκατα του Κάτω Κόσμου και θα σε πάρω μαζί μου εδώ κάτω. Θα αισθανθείς την οργή μου, θα το δεις πράγματι να συμβαίνει. Θα θάψω την ψυχή σου μέσα στο σκοτάδι! Θα σου επιφέρω το τέλος των ημερών σου». 


Η ΝΕΜΕΣΙΣ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ 

Καθώς ο Corvus κείτεται ηττημένος με το στέμμα των νεκρών στο κεφάλι του, ο Hekarus ξεκινάει σιγά σιγά να αποχωρεί. Για μια στιγμή σταματάει για να αντικρίσει μια τελευταία φορά τον πρώην φίλο του. Ο έκπτωτος Θεός επίσης τον αντικρίζει, μα το βλέμμα του είναι γεμάτο μίσος. Κοιτάζει επίμονα τον Hekarus βαθιά μέσα στα μάτια, ενώ ο ίδιος βράζει από την οργή του! Το αίμα του ποτίζει το έδαφος, ενώ τα μάτια του λαμπυρίζουν, καθώς το σκοτάδι τον πνίγει. Ξέσπασε με μια άγρια κραυγή κι ένα βλέμμα τόσο ψυχρό, που μπόρεσε να τρομοκρατήσει μέχρι κι έναν Θεό! 

Ο Θεός των Θεών τον εγκαταλείπει και αποχωρεί επιτέλους από τον τόπο των νεκρών. Ο Corvus τον βλέπει να απομακρύνετε και με ότι δυνάμεις του έχουν απομείνει, οργισμένος του φωνάζει. 

«HEKARUUUS!!! ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕΣ ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΕ ΑΝΤΙΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ; Δεν είσαι τίποτα, παρά ένας εγωιστής και ψεύτης! Τα μονοπάτια μας θα συναντηθούν και πάλι, να είσαι σίγουρος γι'αυτό. Θα σε πιάσω στα χέρια μου μια μέρα. Θα έρθει... θα έρθει αυτή η μέρα με ακούς; Αλλά ως τότε, θα αναμένω στο σκοτάδι. Θα σου σπάσω κάθε ηθικό! Εγώ θα γίνω η καταδίκη σου, εγώ θα είμαι ο εφιάλτης που θα σε τρομοκρατεί. Εγώ θα είμαι αυτός που θα σε γονατίσει. Θα αναμένω, μέσα στο σκοτάδι μαζί με τα πνεύματα θα αναμένω κι όταν έρθει η ώρα, θα φέρω την πτώση σου».

Ο Hekarus εισήλθε επιτέλους στον κόσμο των ζωντανών και αμέσως πήγε στο δικό του βασίλειο. Έβαλε μια τάξη στον Ουράνιο Ναό και διευκρίνισε πως όλοι θα τον υπακούουν πάντοτε! Ανέφερε επίσης πως απέκλεισε τον Corvus στον Κάτω Κόσμο και πως θα πρέπει να τον ξεχάσουν από εδώ και πέρα. Τώρα πρέπει να παραμείνουν αφοσιωμένοι στο βασικό τους στόχο. Πρέπει να κερδίσουν τον πόλεμο με τους σκοτεινούς κατακτητές και να βάλουν ένα τέλος σε αυτή την παραφροσύνη που επικρατεί στον κόσμο! 


Από την άλλη πλευρά, ο Corvus συγκεντρώνει αργά τις δυνάμεις του και οδεύει προς το παλάτι του, το οποίο βρίσκεται στο νότιο κομμάτι του Κάτω Κόσμου. Κάθετε στο θρόνο του και αναλογίζεται. Αρνείται να δεχτεί τα γεγονότα που συνέβησαν πριν από λίγες στιγμές, έτσι λοιπόν αποφασίζει να ξεκινήσει πόλεμο. Ωστόσο τώρα είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο, δεν μπορεί καν να αποχωρήσει από το βασίλειο που κυβερνάει. Πρέπει να βρει τρόπο να καταστρέψει το στέμμα και να δημιουργήσει ένα μεγάλο στρατό! Έχει υπομονή και θα αναμένει μέχρι να έρθει αυτή η μέρα. Θα αναμένει, κι όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα επανέλθει πιο δυναμικά από ποτέ και θα διαλύσει το μυαλό του Hekarus. Θα καταστρέψει κάθε κομμάτι του. Ο μοναδικός στόχος του Corvus, είναι να τιμωρήσει το Θεό που του επέφερε την πτώση του. Το τέλος των ημερών τους πλησιάζει! 

ΤΕΛΟΣ!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η παραφροσύνη της αγάπης

ΤΕΡΑΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Χαμένες ψυχές