Vargal, ο κομιστής της φωτιάς - Η μάχη της VAILDGUARD
CHAPTER 10 - VERSE 1
«Αυτό είναι το όραμα μου. Μπορώ να το αισθανθώ. Η φωτιά θα πνίξει την καταραμένη πεδιάδα! Πλησιάζει».
Έπεσε η νύχτα και ξεκινώ το ταξίδι, για την πεδιάδα της VAILDGUARD! Λίγο πριν την αναχώρηση μου, γράφω τούτο το κεφάλαιο. Ίσως αυτό είναι το τελευταίο μου βράδυ στην γη των ζωντανών; Οι Θεοί μονάχα το γνωρίζουν αυτό. Στις σελίδες του Phantomlight, θα παραμείνουν γραμμένες οι γνώσεις μου, οι ανακαλύψεις και οι αποκαλύψεις, τα μυστικά της Sagevale και οι πόλεμοι. Ιστορίες για τρανούς ήρωες και θρύλους. Αποζητώ πολλά πράγματα, μα στο φινάλε του δικού μου τελευταίου κεφαλαίου, γνωρίζω ήδη πως θα είναι το τέλος. Η πιθανόν απλά να βαδίζω και να παραμιλώ πριν την μεγάλη μάχη;
Λοιπόν, ο χρόνος περνά, τα λεπτά μου λιγοστεύουν. Πρέπει να φτάσω γοργά στην καταραμένη πεδιάδα. Πρέπει να φτάσω πριν τους εχθρούς. Πρέπει να βρίσκομαι εκεί. Πρέπει! Η λύτρωση ίσως βρίσκεται εκεί; Θα το ανακαλύψω πολύ σύντομα. Ωστόσο ας ελπίσω πως ο παλιό φίλος μου, πράγματι θα έχει πραγματοποιήσει αυτό που του ζήτησα. Μονάχα εγώ και αυτός γνωρίζουμε το σχέδιο. Όσο ριψοκίνδυνο κι αν φαίνεται, πρέπει να πετύχει. Ειδάλλως η μάχη θα είναι μάταια. Αυτό είναι το κεφάλαιο 10 και υποθέτω πως εδώ θα το σταματήσω για απόψε. Με προορισμό την VAILDGUARD την συγκεκριμένη ημέρα, ένας άνδρας σαν και μένα, μόνο στον Κάτω Κόσμο (The Underworld), ύστερα μπορεί να βαδίσει. Αντίο για τώρα, κάνω την προσευχή μου στους θεούς και ξεκινάω να οδεύω προς τις πύρινες εισόδους! Αντίο.
VERSE 2
«Μέχρι και οι πιο ένδοξοι πολεμιστές θα προτιμήσουν τον άρχοντα των νεκρών και το βασίλειο του, παρά να αντικρίσουν τον τρόμο του κομιστή της φωτιάς».
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΛΗΣ ΓΗΣ - VAILDGUARD
Σε μια αρχαία μάχη των γητευτών με τους δράκους, περίπου το έτος 710 στην "Σκοτεινή εποχή", οι ατρόμητοι γητευτές κατάφεραν να γονατίσουν τον ισχυρότερο δράκο εκείνης της περιόδου, τον δράκο ονόματι Drein. Τον είχαν ονομάσει οι ίδιοι έτσι, διότι η συγκεκριμένη λέξη σήμαινε "Υγρή φωτιά". Η φλόγα του δράκου δεν ήταν μια απλή φλόγα, αλλά κατείχε κάποιου είδους άγνωστης μαγείας. Η φωτιά που απελευθέρωνε φαινόταν να είναι σαν ένα περίεργο υγρό, έχοντας μια πράσινη απόχρωση και αφού την έσβηνε κάποιος, έμενε το πράσινο υγρό στην επιφάνεια. Μπορούσε να κάψει το οτιδήποτε. Αυτή η φλόγα έκαιγε τα πάντα, ακόμα και πνεύματα. Ήταν επίσης δύσκολο να σβηστεί, έτσι λοιπόν οι γητευτές των δράκων του έδωσαν το όνομα Drein προς τιμήν της φλόγας του, ενώ οι υπόλοιποι λαοί τον αποκαλούσαν "Drein, η ανεξάλειπτη φωτιά". Σε αυτή την μάχη ο δράκος γνώρισε την τελική μοίρα του, καθώς ηττήθηκε, μα πριν την πτώση του, εξαπέλυσε μια τεράστια ποσότητα της ανεξάλειπτης φωτιάς του. Έτσι πριν πεθάνει είχε κάψει και καταστρέψει μεγάλες εκτάσεις της περιοχής.
Η φλόγα του άνοιξε την γη στα δύο! Ράγισε το έδαφος και προκάλεσε ένα γιγάντιο βαθούλωμα. Αφού ο δράκος γνώρισε επιτέλους την πτώση του, οι γητευτές τον έριξαν μέσα στο ρήγμα όπου ο ίδιος δημιούργησε. Ο δράκος με ότι δυνάμεις του είχαν απομείνει επιχείρησε να εξαπολύσει την φλόγα του μια ακόμη φορά, ωστόσο το μόνο που κατάφερε ήταν μια τεράστια έκρηξη όπου προκάλεσε επιπλέον ζημιές στην γη. Ο δράκος πλέον βρίσκεται στα έγκατα της περιοχής ζωντανός ακόμα αλλά, με κομμένα φτερά, έτσι οι γητευτές με μαγεία σφράγισαν ένα μέρος της ρωγμής και τα ξόρκια λειτούργησαν ακριβώς όπως και ήθελαν. Δημιούργησαν μια μαγική πύλη όπου μονάχα πνεύματα μπορούν να περάσουν. Εάν ένας θνητός πέρναγε απο την πύλη αμέσως η κατάρα θα τον επηρέαζε. Τα πνεύματα της VAILDGUARD θα τον σκότωναν και το δικό του πνεύμα θα παρέμενε εκεί για την αιωνιότητα.
Καταραμένα πνεύματα που φυλάνε τον δράκο ώσπου να πεθάνει, κάνοντας πλέον την περιοχή απαγορευμένη. Υπήρχε το τεράστιο κενό που δημιούργησε ο Drein και πλέον τούτο τον τόπο τον χαρακτήριζαν κι ως "Η κοίλη γη". Το υγρό που άφησε η φλόγα του δράκου το συνέλεξαν οι γητευτές και προσπάθησαν να το διατηρήσουν κρυφό. Το μελέτησαν και προσπάθησαν να δημιουργήσουν κάτι αντίστοιχο. Δημιούργησαν την δική τους ανεξάλειπτη φωτιά με ένα υγρό το οποίο οι ίδιοι εφηύραν και ήταν παρόμοιο με το υγρό από την φωτιά του δράκου. Το ονόμασαν επίσης ανεξάλειπτη φωτιά, ενώ το αυθεντικό υγρό πωλούνταν συνήθως σε βασιλιάδες με τεράστια τιμή αλλά, σπάνια γινόταν πώληση και σε τρανούς πολεμιστές η μισθοφόρους πάλι με μεγάλη αμοιβή. Όταν όλοι οι γητευτές εξαλείφθηκαν από την Sagevale, είχαν φροντίσει να μείνει κρυμμένη όση αυθεντική ανεξάλειπτη φωτιά είχε απομείνει. Ήταν πολύ επικίνδυνο υλικό και πρέπει να το χρησιμοποιούν με ακρίβεια και προσοχή πάντοτε!
Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών ισχυρίζονται πως μέχρι και σήμερα η VAILDGUARD παραμένει κούφια στο εσωτερικό της και πως είναι καταραμένη πεδιάδα. Πολλές ιστορίες και μύθοι έχουν αναφερθεί για αυτόν τον τόπο και δεν είναι οι καλύτερες που μπορεί να ακούσει ή να διηγηθεί ένας μέσος άνθρωπος.
«Είναι ζωντανός βασιλιά μου, σου λέω την αλήθεια! Τον άκουσα, δεν ψεύδομαι! Είναι ακόμα εκεί κάτω και ζει! Άκουσα τον βρυχηθμό του. Είναι τρομοκρατικός ήχος, θα σου τρυπήσει τα αυτιά. Ζει και θέλει να βγει από εκεί. Μην τον αφήσετε να ελευθερωθεί, θα μας κάψει όλους».
- Άγνωστος πολίτης -
Έχουν γραφτεί κείμενα για την ιστορία αυτού του τόπου, καθώς επίσης έχουν ειπωθεί πολλά από πολεμιστές, φύλακες και πολίτες. Εδώ και μερικούς αιώνες έχει ονομαστεί, VAILDGUARD. Πήρε το όνομα του σπουδαιότερου φύλακα της. Τον άνδρα που πολέμησε στην μάχη με τα σκοτεινά πνεύματα και χάρισε την νίκη στους ανθρώπους. Ο "VAILD, ο φρουρός". Έτσι ο τότε Βασιλιάς της Veiloth, αποφάσισε να ονομάσει την περιοχή VAILDGUARD προς τιμήν του ισχυρότερου πολεμιστή του. Επιπλέον ένα μεγάλο άγαλμα χτίστηκε στις αγαλμάτινες εισόδους της περιοχής προς τιμήν του σπουδαίου ήρωα της εποχής, ενώ τις τελευταίες δεκαετίες κυκλοφορούν έντονες φήμες πως ήταν προδότης και πως το πνεύμα του περιπλανιέται στα βουνά της VAILDGUARD, ψάχνοντας αθώους, ζωντανούς ανθρώπους για να καταλάβει τα σώματα τους.
Ο VAILD ο φρουρός, έφερε την νίκη στους ανθρώπους και έπεσε στην μάχη! Ο VAILD, επιθυμούσε ανέκαθεν μια ήρεμη ζωή μακριά από μάχες, ακόμα κι αν ήταν ο δυνατότερος μαχητής της περιόδου. Σκόπευε σε ελάχιστα χρόνια να παρατήσει το αξίωμα ως φύλακας και να εξερευνήσει το νοτιότερο ημισφαίριο της Sagevale. Ωστόσο ένας προφήτης του είχε προβλέψει πως μια σκοτεινή μάχη θα ξεσπάσει και πως αυτός θα φέρει την νίκη στους ανθρώπους, μα το κόστος θα είναι βαρύ! Θα πρέπει να υποστεί την καταραμένη μοίρα του! Αυτή η μοίρα λοιπόν, πράγματι ήρθε και έτσι έπρεπε να θυσιαστεί και να πάρει μαζί του όλα τα σκοτεινά πνεύματα στα έγκατα της Κοίλης γης.
Πέρασε από την πύλη έχοντας πιει ένα ισχυρό, μαγικό και απαγορευμένο φίλτρο που του προσέφερε ο προφήτης, αλλά δεν γνώριζε σε τι ακριβώς χρησιμεύει. Ο προφήτης μονάχα του είπε πως θα το χρειαστεί πολύ σύντομα. Αυτό το φίλτρο επέτρεπε στον χρήστη της, να μετατρέπεται για ελάχιστα μόνο λεπτά, σε πνεύμα, ωστόσο ταυτοχρόνως ο χρήστης δεχόταν και την κατάρα του προφήτη. Το φίλτρο ήταν ένα βοήθημα, αλλά κυρίως μια κατάρα που σφράγιζε την μοίρα του ανθρώπου που το έπινε. Έτσι λοιπόν ο VAILD θα μπορούσε να είναι άτρωτος για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Αφού ήπιε το φίλτρο είχε μετατραπεί σε πνεύμα και έτσι αφού πέρασε την μαγική πύλη δεν συνέβη τίποτα, διότι ήταν ήδη πνεύμα χάρις το φίλτρο! Κάρφωσε το σπαθί του στην πύλη και την σφράγισε ξανά, έχοντας αποκλείσει τα πνεύματα εκεί μέσα. Αφού έληξε η επίδραση του φίλτρου και έγινε ξανά άνθρωπος, έπεσε μαχόμενος στα βάθη της Κοίλης γης και εκεί σφράγισε επίσης την μοίρα του και έγινε παράλληλα ο φύλακας των πνευμάτων! Αυτό ήταν το βαρύ κόστος. Έσωσε τους ανθρώπους, μα παρέμεινε φύλακας για την αιωνιότητα κουβαλώντας την κατάρα.
BOWMAN GRESSER, Ο ΔΟΛΟΠΛΟΚΟΣ - ΕΚΔΙΚΗΣΗ, ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ
Ο άνδρας με το όνομα Bowman Gresser γεννήθηκε στην Veiloth και από νεαρή ηλικία ταξίδευε σε πολλές χώρες, αποκτώντας νέες γνώσεις και πολλές εμπειρίες. Όταν επέστρεψε στο βασίλειο της Veiloth με δέρματα πλασμάτων και πολλά υλικά αγαθά, ξεκίνησε να τα πουλάει. Η αλαζονεία του όμως, σύντομα πήρε το πάνω χέρι και ξεκίνησε τις κλοπές εφοδίων από τους πολεμιστές των εξωτερικών οχυρών και ήταν υπεύθυνος για πολλαπλούς φόνους σε πάνω από 3 βασίλεια. Αποφάσισε κάποια στιγμή πως θέλει κάτι περισσότερο από το να είναι ένας μεγαλέμπορος. Ήθελε αρχικά μια τεράστια περιπέτεια που θα του επιφέρει πολλά κέρδη στην αγορά και έτσι λοιπόν έφυγε από την πατρίδα του και αυτή τη φορά έπλευσε μακριά από την Sagevale.
Προτού αποχωρήσει για μια ακόμη φορά από το βασίλειο της Veiloth, είχε πάρει μέρος σε μια μάχη με τους ιππότες του βασιλιά. Έτσι δημιουργήθηκε πρόβλημα και δεν μπόρεσε να ξεκινήσει το ταξίδι του για τις μακρινές χώρες που επιθυμούσε. Ο βασιλεύς, Malcer Falck ο "Β" ήταν παλιό φίλος με τον Gresser και μάλιστα είχαν την ίδια ηλικία. Από μικρά παιδιά γνώριζαν ο ένας τον άλλο, ωστόσο έπρεπε να κάνει το καθήκον του ως βασιλιάς και να τον τιμωρήσει. Ο Bowman είχε διαπράξει εγκλήματα τόσο σε ξένα βασίλεια όσο και στο βασίλειο του Malcer. Ο νεαρός βασιλιάς είχε όλα τα απαραίτητα στοιχεία που αποκάλυπταν τα εγκλήματα του Gresser και έτσι αμέσως τον φυλάκισε. Δεν είχε επιβαρυνθεί με θανατική ποινή, διότι ο Malcer συμπαθούσε τον παλιό φίλο του και σε αυτή του την απόφαση να μην θανατώσει τον εγκληματία, αλλά μόνο να τον φυλακίσει, φάνηκε πως τα συναισθήματα θόλωσαν την κρίση του!
Ο Malcer μπορεί αυτή τη φορά να φάνηκε φιλεύσπλαχνος, μα ο Gresser δεν μπόρεσε να καταπιεί αυτήν την απόφαση. Αφού πέρασε ελάχιστους μόνο μήνες στην φυλακή της Veiloth, κατάφερε να αποδράσει χάρις τους ακόλουθους του από τις περιπέτειες του. Αυτοί τον βοήθησαν να αποδράσει αφοπλίζοντας τους φρουρούς ένα βράδυ, ενώ κάποιοι φυλακισμένοι άνδρες βοήθησαν επίσης στην διαφυγή. Κάποιοι δεν κατάφεραν να αποδράσουν και έμειναν πίσω, ενώ κάποιους άλλους τους σκότωσε ο ίδιος. Μονάχα δύο σχετικά, νεαρά παιδιά οι οποίοι φάνηκαν έμπιστοι και άξιοι, έμειναν ζωντανοί και τους πήρε μαζί του. Αφού λοιπόν απέδρασαν από την φυλακή, στράφηκαν αμέσως σε φυγή με τα άλογα που είχαν φέρει οι ακόλουθοι του Bowman και όσο πιο γρήγορα μπορούσαν πέρασαν τα σύνορα της Veiloth. Στα τοίχοι του βασιλείου βρισκόταν ο βασιλιάς Malcer εκείνο το βράδυ και είδε τον Gresser να φυδαγεύετε.
Αφού πέρασε τα τοίχοι ο Gresser, γύρισε το κεφάλι του πίσω και από μακριά αντίκρισε τον παλιό φίλο βασιλιά. Ο Malcer ήταν εκνευρισμένος, ενώ ο Gresser ενθουσιώδης που επιτέλους απέδρασε και θα μπορούσε να ξεκινήσει το ταξίδι που επιθυμούσε. Κοιτάζουν ο ένας τον άλλο με σοβαρά βλέμματα τα οποία είχαν κι ένα μικρό χαμόγελο με μια δόση ειρωνείας! Ο βασιλιάς βλέπει τον εγκληματία, πρώην φίλο του να απομακρύνεται όλο και περισσότερο και δίνει επιτέλους την διαταγή στους πολεμιστές του να τους κυνηγήσουν. Το κυνήγι ήταν μάταιο, καθώς ο Gresser με την ομάδα του γρήγορα κατάφεραν να χαθούν από την οπτική των κυνηγών και πέρασαν τα σύνορα. Μπήκαν στο βασίλειο της Sharedore και κατευθύνθηκαν στην Sardon, στο νοτιοανατολικό λιμάνι της χώρας όπου βρισκόταν το καράβι τους για το ταξίδι. Όλα ακριβώς όπως τα είχαν σχεδιάσει και προγραμματίσει! Έφυγε από την Sagevale επιτέλους ο Gresser, αν και καθυστερημένα, αλλά έφυγε! Ενώ αυτός οδεύει προς μεγάλες περιπέτειες, ο βασιλιάς Malcer τον επικήρυξε, προσφέροντας μεγάλο ποσό σε χρυσό.
Βρέθηκε σε μια μεγάλη περιπέτεια ο Gresser στις ανατολικές θάλασσες και ανακάλυψε νέες δυνάμεις. Πέρασαν τα χρόνια και γνώρισε πολλούς νέους ισχυρούς ανθρώπους και με τον καιρό κατάφερε να δημιουργήσει το "Τάγμα των μυστήριων". Αφού βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν στρατηγό, τον έσφαξε και πήρε την θέση του. Η δολοπλοκία ρέει στο αίμα του. Με το Τάγμα των μυστήριων κατέλαβαν μερικές περιοχές και δημιούργησαν έναν ισχυρό στρατό και στόλο. Είχε μάθει για τις θάλασσες και τους τρόμους που μπορεί να κρύβει βαθιά μέσα της. Ένας έμπορος, ένας εγκληματίας, έγινε ο μεγαλύτερος στρατηγός και καπετάνιος της περιόδου! Τα χρόνια περνούν και ο Gresser ταξιδεύει πλέον στις δυτικές θάλασσες αναζητώντας μερικά χαμένα κειμήλια για τα οποία των πληροφόρησαν μάγοι από την Warwitch.
Φημολογείται εδώ και χρόνια πως τα συγκεκριμένα αντικείμενα αξίζουν πολλά χρήματα. Πιο συγκεκριμένα, οι μάγοι ισχυρίστηκαν πως αξίζει το βάρος του μισού του καταστρώματος σε χρυσό και ασήμι. Βάλθηκε να βρει τα κειμήλια και οι πληροφορίες που κατείχε έλεγαν πως βρίσκονται κοντά στις θάλασσες της Heliswen η οποία βρίσκεται νότια από την χώρα όπου φυλακίστηκε, την Veiloth. Πέρασε από τα Νησιά των υπερμάχων όπου βρίσκεται και ο εμπορικός σταθμός και ύστερα στράφηκε βορειότερα. Καθώς έπλεε στις βορειότερες θάλασσες δημιουργήθηκε μια αναταραχή. Υπήρξε μια μικρή ναυμαχία με καράβια πολεμιστών της Veiloth. Οι πολεμιστές των αναγνώρισαν και αμέσως κυνήγησαν τον επικηριγμένο καπετάνιο! Κατάφερε να διαλύσει μερικά πλοία αλλά, εν τέλει στράφηκε σε φυγή και κατέληξε σε νοτιοδυτικό λιμάνι της Veiloth. Έμεινε για λίγες ημέρες στο βασίλειο και προσπαθούσε να μην κινεί υποψίες.
Αφού ολοκρηρώθηκαν οι επισκευές του πλοίου του, γρήγορα κατέβασε τα πανιά και έπλευσε μακριά, μα προτού προλάβει να το κάνει αυτό, βρήκε μπελάδες και μια μάχη στο λιμάνι ξέσπασε! Λίγο πριν ξημερώσει, ο Bowman είχε πάει στο κέντρο της πόλης να προμηθευτεί μερικά σημαντικά πράγματα για το ταξίδι και καθώς επέστρεφε, αντίκρισε ξανά τον βασιλιά εχθρό, με την φρουρά του. Τρέχει πίσω στο πλοίο του, ενώ οι πολεμιστές ξεκινούν την καταδίωξη. Λίγο πριν διαφύγει προκάλεσε μια μεγάλη έκρηξη στο λιμάνι η οποία εμπόδισε τους πολεμιστές να συνεχίσουν την επίθεση ή το κυνήγι. Ο βασιλιάς εκνευρισμένος του φωνάζει πως θα τον κυνηγάει για πάντα! Θα προσλάβει ισχυρούς μισθοφόρους από ολόκληρη την ήπειρο για να τον κυνηγούν. Το λάθος του βασιλιά, θα τον σημαδεύει ώσπου να πεθάνει ο παλιό φίλος του. Ο Bowman του αναφέρει πως η Veiloth σύντομα θα γνωρίσει την πτώση της, διότι θα επιστρέψει, αλλά αυτή τη φορά με τεράστιο στρατό και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο σε αυτό το αναθεματισμένο βασίλειο!
Αυτοί οι άνθρωποι και κυρίως ο βασιλιάς, των θεωρούν πολύ κατώτερο και μπαίνουν συνεχώς στο δρόμο του ως εμπόδια. Είναι αφοσιωμένος να θάψει αυτή την χώρα, το βασίλειο της και τέλος τον βασιλιά της! Έχει ανακυρήξει πόλεμο στον Malcer και του ανακοίνωσε πως σύντομα θα γυρίσει για να πραγματοποιήσει τα λόγια του. Σαλπάρει και πάλι στις ανατολικές χώρες και δημιουργεί έναν τεράστιο στόλο από πολλαπλές χώρες και νησιά. Με το ισχυρό τάγμα και τον στόλο του τώρα κατευθύνονται προς την Starrycoast και από εκεί θα συνεχίσουν στην ξηρά, με τα πόδια θα διασχίσουν την VAILDGUARD και θα φτάσουν μέχρι την Veiloth. Πληροφοριοδότες του βασιλιά Malcer αναφέρουν πως πλησιάζει ο στόλος του Gresser. Η Veiloth έχει μια μικρή βοήθεια για την μάχη από τους πολεμιστές της Heliswen. Ωστόσο αυτό δεν είναι αρκετό, η μικρή βοήθεια των συμμάχων δεν αρκεί. Θα είναι μάταιο εάν πολεμήσουν μονάχα αυτοί ενάντια τις ισχυρές στρατιές του Gresser. Μονάχα εάν πολεμούσαν στις θάλασσες σε ναυμαχίες θα μπορούσαν να κερδίσουν.
Οι Veiloth και Heliswen σε συμμαχία στις θάλασσες είναι αδιαπέραστη δύναμη, μα o Gresser το γνωρίζει πολύ καλά αυτό. Έτσι αποφάσισε να κινηθεί προς την Starrycoast η οποία βρίσκεται στο βορειοανατολικό κομμάτι της ηπείρου Sagevale. Ύστερα θα συνεχίσει προς την Veiloth με το τάγμα και θα φέρει τον όλεθρο της χώρας! Ο βασιλιάς Malcer τους τελευταίους μήνες έχει πολλές κουβέντες με έναν μισθοφόρο που είχε καλέσει, αλλά πριν συμβούν όλα αυτά, αυτός είχε αρνηθεί την αμοιβή του βασιλιά. Ο μισθοφόρος ήταν ο Vargal και τώρα που το βασίλειο διατρέχει κίνδυνο, αποφάσισε να δεχτεί και να κυνηγήσει τον Gresser. Ανέφερε στον βασιλιά πως ο στρατός του εχθρού του θα πρέπει να περάσει από την VAILDGUARD. Ισχυρίζεται ο ίδιος ο Vargal πως μπορεί να στήσει μια ενέδρα και να πολεμήσουν εκεί οι στρατοί. Ο Malcer δεν πιστεύει πως θα μπορέσει να γίνει κάποια ενέδρα εκεί αλλά, συμφωνεί θεωρώντας πως καλό θα ήταν να πραγματοποιηθεί η μάχη μακριά από το βασίλειο ώστε σε περίπτωση ήττας να ξεκινήσει εγκαίρως η διαφυγή του βασιλιά. Οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του βασιλιά, αλλά αποφασίζει να ακούσει τον μισθοφόρο και αμέσως στέλνει τον στρατό του στην VAILDGUARD.
ΠΝΙΓΜΟΣ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ
Ο Bowman Gresser είναι έτοιμος να οδηγήσει τον μεγάλο στρατό του στην μάχη. Καταφτάνει στις σιδερένιες ακτές και ξεκληρίζει το χωριό που βρίσκεται στην Starrycoast. Εκεί στρατοπεδεύει και την επόμενη μέρα θα ξεκινήσει να οδεύει προς την Veiloth αλλά, για να φτάσει στο βασίλειο θα πρέπει να διασχίσει από την πεδιάδα της VAILDGUARD στην οποία έχει αρχίσει να χιονίζει ελάχιστα. Ο στρατός του βασιλιά Malcer προηγείται και σχεδόν έχει φτάσει στην καταραμένη πεδιάδα. Ο Vargal βρίσκεται ήδη εκεί και ρίχνει την ανεξάλειπτη φωτιά στην περιφέρεια όπου υπάρχει το μεγάλο βαθούλωμα και ένα ακόμη εκρηκτικό υλικό στην μαγική πύλη για τα έγκατα και στην ρωγμή της VAILDGUARD. Είχε ανακαλύψει τα τελευταία κρυμμένα αποθέματα της ανεξάλειπτης φωτιάς σε μια προηγούμενη αποστολή του.
Τα έδωσε σε έναν έμπιστο παλιό φίλο, μισθοφόρο, ο οποίος του χρωστούσε μια χάρη. Του ανέθεσε μια δουλειά ώστε να ξεπληρώσει αυτή την χάρη και έτσι ο παλιό φίλος του Vargal τήρησε το σχέδιο. Έχει μεταφέρει όλα αυτά τα αποθέματα με το υγρό εκεί που του ζήτησε ο Vargal. Αφού ολοκληρώνουν αυτό το πρώτο στάδιο, ο Vargal συνεχίζει υπογείως. Χρησιμοποιεί ένα φίλτρο το οποίο δεν είναι δοκιμασμένο ακόμα, αλλά ελπίζει να πετύχει. Λούζει το σπαθί του με ανεξάλειπτη φωτιά και ο μισθοφόρος σύμμαχος του, αναφέρει πως θα μείνει στο πλευρό του. Από σεβασμό απέναντι του και από ενθουσιασμό για αυτή την περιπέτεια αποφασίζει να παραμείνει και να βοηθήσει τον παλιό του φίλο. Ύστερα ο Vargal πίνει το φίλτρο και γίνεται άτρωτος με χρονικό όριο ελάχιστων λεπτών. Γοργά κατεβαίνει στα έγκατα, εξαλείφοντας τα πνεύματα που συναντάει με το αναβαθμισμένο σπαθί του, όπου με την ανεξάλειπτη φωτιά μπορεί να εξοντώσει τους πάντες!
Καθώς βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην Κοίλη γη, βρίσκει τα οστά του δράκου Drein κι εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται το πνεύμα του VAILD του φρουρού. Ο Vargal ετοιμάζεται για μάχη πιστεύοντας πως το πνεύμα θα του επιτεθεί, όπως και όλα τα υπόλοιπα, μα αντιθέτως ο VAILD με ένα ισχυρό χτύπημα τραντάζει την περιοχή και όλα τα εχθρικά πνεύματα ηρεμούν. Έχει ένα σύντομο διάλογο με τον Vargal και ύστερα του επιτρέπει να συνεχίσει την αποστολή του, δηλώνοντας πως μισεί αυτή την καταραμένη μοίρα του αιώνιου φρουρού. Θέλει να έρθει επιτέλους το τέλος και πιστεύει πως εάν ο Vargal κάψει ολόκληρο το μέρος και τον ίδιο τον VAILD, καταστρέφοντας επιτέλους και την μαγική πύλη, θα μπορέσει επιτέλους να αναπαυθεί το πνεύμα του στην μετά θάνατον ζωή. Ανεβαίνει όσο πιο γρήγορα μπορεί ξανά επάνω, ενώ ο παλιό φίλος του ρίχνει όσο υγρό του έχει απομείνει στις "Πύλες της VAILDGUARD" ώστε να μην μπορέσει να διαφύγει κανένας εχθρός όταν φτάσει η ώρα της κρίσης. Όλα είναι έτοιμα, οι στρατοί έχουν καταφθάσει στην πεδιάδα και έχουν παραταχθεί. Ο Vargal είναι ακόμη άφαντος και αυτό προβληματίζει τον στρατό της Veiloth. Η αιματοχυσία σύντομα θα αρχίσει!
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ VAILDGUARD
Ο στρατός της Veiloth έχει διασχίσει την είσοδο της VAILDGUARD, ενώ ο Gresser με το τάγμα και τον στρατό του έχει περάσει από τις πύλες της. Από την άλλη πλευρά ο Vargal ακόμα δεν έχει εμφανιστεί για να δώσει το ανατρεπτικό πλήγμα. Ο Gresser έχει το πλεονέκτημα καθώς ο στρατός του βασιλιά βρίσκεται σε μειονεκτική θέση, πιο συγκεκριμένα μέσα στο μεγάλο βαθούλωμα. Το τάγμα των μυστήριων περικυκλώνει τον στρατό του βασιλιά Malcer, ενώ ο Gresser βλέπει πως η μάχη φαίνεται εύκολη αλλά, ένα περίεργο προαίσθημα του αποσπά την προσοχή. Ο εχθρικός στρατός βρίσκεται παντού και έχει κλείσει κάθε διέξοδο. Οι πολεμιστές της Veiloth ευελπιστούν πως το σχέδιο του Vargal θα λειτουργήσει, αλλιώς είναι όλοι τους χαμένοι. Οι εχθροί αργά εισέρχονται μέσα στο βαθούλωμα, ωστόσο λίγες στιγμές πριν χτυπήσουν, ο Vargal επιτέλους εξέρχεται από τα έγκατα και καρφώνει αμέσως το ισχυρό σπαθί του στην μαγική πύλη, η οποία ήταν γεμάτη με το εκρηκτικό υλικό, ενώ η περιοχή και τα έγκατα ήταν λουσμένα με ανεξάλειπτη φωτιά. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα μια έκρηξη αποδεκάτισε τους εχθρούς και οι φλόγες έπνιξαν την VAILDGUARD!
Οι πύλες καταρρέουν και φλέγονται επίσης, έτσι ολόκληρος ο εχθρικός στρατός αργά διαλύετε και καίγεται στις φλόγες. Μένει μονάχα μια διέξοδος, ένα μικρό μονοπάτι από τα βουνά της VAILDGUARD. Ο πολεμιστές της Veiloth ξεκινάνε την επίθεση διατηρώντας την φάλαγγα τους, ενώ οι εχθροί προσπαθούν να βρουν μια διαφυγή. Ο Vargal καθώς οδεύει αργά προς το πεδίο της μάχης, αντικρίζει φλεγόμενους εχθρούς να έρχονται κατά πάνω του και τους σκοτώνει όλους. Όσοι προσπαθούν να διαφύγουν, πεθαίνουν από τις λεπίδες του Vargal.
Βλέπει το χιόνι να λιώνει πριν καν πέσει στο έδαφος. Αντικρίζει την συντριβή! Αίμα και φλόγες έχουν πνίξει την πεδιάδα, καθώς ο Vargal κοιτάζει με δέος αυτό που προκάλεσε ο ίδιος. Παρακολουθεί τον όλεθρο που δημιούργησε! Αυτές οι κραυγές του πολέμου ήταν οι πιο τρομοκρατικές που είχε ακούσει. Πτώματα και φλόγες γέμισαν την VAILDGUARD. Στο φινάλε ο Vargal βρίσκει τον Gresser και τον πλησιάζει με τον στρατό της Veiloth. Τον πιάνει επιτέλους και τον σκοτώνει με το σπαθί του! Το χιόνι της VAILDGUARD είναι πλέον στάχτη και αίμα. Η μάχη δεν διήρκησε για πολύ, μα ήταν συντριπτική. Μέσα σε μια στιγμή χάθηκαν πολλοί! Μια μάχη που θα μείνει στην ιστορία της Sagevale και ο Vargal θα μείνει επίσης στην ιστορία της, ως ο άνδρας που κατέστρεψε τον στρατό του Gresser σε ελάχιστα λεπτά και ως ο κομιστής της φωτιάς!
Ο στρατός του βασιλιά έχει μείνει σοκαρισμένος, ενώ ο Vargal ξεκινάει να αποχωρεί σιγά σιγά. Αποχαιρετάει για την ώρα τον παλιό φίλο, μισθοφόρο και ανεβαίνει σε ένα μικρό βουναλάκι, λίγο πιο δίπλα από την μαγική πύλη. Προτού ανέβει εκεί πέρα όμως, αντικρίζει ξανά την πύλη και μια δόση περιέργειας εμφανίζεται στο βλέμμα του. Η μαγική πύλη δεν έπαθε απολύτως τίποτα! Έτσι αναρωτήθηκε το γιατί δεν καταστράφηκε. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί η ανεξάλειπτη φωτιά δεν κατέστρεψε την πύλη. Τότε αντιλήφθηκε πως είναι πιθανό οι φλόγες να μην είχαν αποτέλεσμα ούτε στο πνεύμα του VAILD και πράγματι αυτή ήταν η αλήθεια. Ο VAILD ο φρουρός βρισκόταν ακόμη στα έγκατα. Οι ισχυρές φλόγες που εξαλείφουν ακόμα και πνεύματα, δεν κατάφεραν να φέρουν την λύτρωση στον καταραμένο φρουρό.
Ο Vargal μετά την ένταση της μάχης, κάθεται επιτέλους σε ένα ήρεμο σημείο. Παρακολουθεί τις φλόγες αργά να σβήνουν και τους επιζώντες να αποχωρούν. Βλέπει παντού καμένα πτώματα και το χιόνι να γίνεται στάχτη. Καταλαβαίνει πως το όραμα του έγινε πραγματικότητα και αντιλαμβάνεται την προοικονομία που συνέβη. Ένα μικρό χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο του και ειρωνικά ξεκινάει να γελάει! Όπως και το πνεύμα στα έγκατα της VAILDGUARD, έτσι κι αυτός, μένει απογοητευμένος και δεν γνωρίζει τι πρέπει να κάνει για να βρει την δική του λύτρωση. Ο ήλιος δύει και ο Vargal αποχωρεί από την καταραμένη πεδιάδα. Με ένα άλογο περνάει τα σύνορα της VAILDGUARD και σταματάει σε ένα δάσος για να ξεκουραστεί. Αφαιρεί την πανοπλία, αφήνει τα σπαθιά του και κάτω από το φως του φεγγαριού, ξεκινάει με ηρεμία να γράφει την συνέχεια του κεφαλαίου στο Phantomlight.
CHAPTER 10
Λοιπόν, από ό,τι φαίνεται είμαι ακόμη ζωντανός και γράφω στο Phantomlight. Η μάχη της VAILDGUARD ολοκληρώθηκε και εμείς αποχωρήσαμε νικηφόροι! Δεν ήταν μια συνηθισμένη μάχη και κανένας δεν προέβλεψε αυτό που συνέβη. Τούτες οι κραυγές τρυπάνε τα αυτιά σου και το θέαμα του ολέθρου, διαλύει την ψυχολογία και τη νοοτροπία σου. Έπρεπε να το κάνω αυτό, έπρεπε να τους κάψω, ειδάλλως η Veiloth θα γνώριζε μετά από τόσα χρόνια, ξανά την πτώση της. Μέσα σε μια στιγμή χάθηκαν όλοι. Με φόβισε για μια στιγμή αυτό το γεγονός, ωστόσο όταν κάρφωνα την λεπίδα μου στους εχθρούς, ένιωθα ζωντανός. Επικρατούσε το ίδιο αίσθημα που είχα αισθανθεί και τις προηγούμενες φορές. Ήταν λυπηρό να αντικρίζεις τον θάνατο τόσων πολεμιστών, ήταν τρομοκρατικό αυτό που διαδραματίστηκε στην καταραμένη πεδιάδα, μα επίσης, ήταν και συναρπαστικό. Θεοί... δείξτε οίκτο στις ψυχές των νεκρών.
VERSE 3
«Το είδες; Αυτή ήταν η προοικονομία μου. Το ήξερα ότι θα συμβεί στο τέλος. Τώρα είμαι πράγματι ο κομιστής της φωτιάς».
Καθώς βυθίστηκα στο σκοτάδι και αντιμετώπιζα τα πνεύματα, συνάντησα τον VAILD τον φρουρό. Πίστευα πως η αιχμή του σπαθιού μου, θα έβρισκε και αυτόν, αλλά το πνεύμα δεν ήταν εχθρικό, όπως αναφέρουν πολλοί. Ήταν ένα αδικημένο πνεύμα που επιθυμούσε να μην έχει τέτοια μοίρα. Εν τέλει μου μίλησε και με βοήθησε. Μου ανέφερε πως ήθελε να τελειώσει αυτή η κατάρα. Δεν με απέτρεψε, αντιθέτως μου είπε να τον εξαλείψω από αυτό τον κόσμο. Δεν κατάφερε να ζήσει όπως επιθυμούσε, δεν βρήκε ποτέ του την λύτρωση και παρέμεινε σε αυτό το αναθεματισμένο μέρος για πάντα.
VERSE 4
«Είναι αδικημένος, δεν έπρεπε να καταλήξει εκεί κάτω. Η μοίρα είναι ύπουλη. Δες τον, δες πως είναι! Ίσως να έχουμε μερικά κοινά σημεία με αυτόν ή μπορεί να παραμιλάμε ξανά».
Αφού έληξε η μάχη, η πύλη ήταν όρθια και χωρίς ζημιά. Δεν είχε κανένα αποτέλεσμα και αυτό με προϊδεάζει πως δεν είχε καμία επίδραση, ούτε στο πνεύμα του VAILD. Πρέπει να ανακαλύψω τα μυστικά της πύλης και τι ακριβώς συνέβη με τον προφήτη που έδωσε το φίλτρο στον VAILD. Ήταν παρόμοιο με το δικό μου φίλτρο, αλλά σε εμένα λειτούργησε όπως έπρεπε και δεν έπαθα τίποτα μετά την λήξη της επίδρασης. Τέλος για απόψε, εδώ θα κλείσω το κεφάλαιο 10. Είμαι εξουθενωμένος, χρειάζομαι ένα καλό ύπνο. Υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να κάνω, η δουλειά μου δεν έχει τελειώσει ακόμα. Θεωρώ πως έχω μεγάλο ρόλο σε αυτόν τον κόσμο. Θα δούμε τι θα μας φέρει η αυριανή μέρα. Ποιον θα σκοτώσω αύριο άραγε; Θα ιδωθούμε ξανά αύριο, αντίο.
VERSE 5
«Στο είπα, μα εσύ με αμφέβαλλες. Στο είπα ότι θα συνέβαινε αυτό. Ήταν τρομοκρατικό, μα παράλληλα και συναρπαστικό».
ΤΕΛΟΣ!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου