Wrestling Stories Vol.1

«Το μονοπάτι προς την κορυφή» 

Δυό νεαρά παιδιά, δυό αδέλφια με τεράστια αγάπη και πάθος για το Pro Wrestling. Εγώ ήμουν ο μικρός και ο αδελφός μου ο ονειροπόλος. Σε νεαρή ηλικία χάσαμε το πιο σημαντικό πράγμα που είχαμε. Οι γονείς μας απεβίωσαν και ο μεγαλύτερος αδελφός μου ανέλαβε την ευθύνη της φροντίδας μου. Αυτό το οδυνηρό γεγονός αρχικά μας επηρέασε αρνητικά, στην συνέχεια όμως ξεπεράστηκε. Ο αδελφός μου με έκανε και εμένα να ονειρεύομαι να πετύχω κάτι μεγάλο στην ζωή μου. Παρόλο όλες τις δυσκολίες μεγάλωναμε μαζί και κάθε μέρα το πάθος για το Wrestling αυξανόταν! Καθώς μεγάλωναμε βλέπαμε στις οθόνες τα είδωλα μας και τους σπουδαιότερους Superstars να δίνουν μερικά από τα πιο σπουδαία και ιστορικά ματς στο Wrestling. Ονειροπολούσαμε και εμείς οι ίδιοι τέτοιες στιγμές.



Φτάσαμε στην εφηβεία και καθώς τελειωναμε το σχολείο προσπαθήσαμε να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στην προπόνηση. Δουλεύαμε και οι δυό και περνούσαμε πολύ χρόνο με το να κάνουμε προπόνηση ώστε μία μέρα να πετύχουμε αυτό που κυνηγουσαμε από μικροί. Πάντα μεταξύ μας δίναμε μερικά ματσάκια είτε απλά για πλάκα είτε για εξάσκηση, εγώ όμως κάθε φορά έχανα. Ωστόσο τότε δεν με πείραζε η ήττα. Αυτός ήταν αποφασισμενος, είχε την πίστη και το πείσμα πάντα. Εγώ όμως ήμουν διαφορετικός. Τον τελευταίο καιρό είχε χάσει την πίστη μου και ήξερα πως αυτό που προσπαθούμε να επιχειρήσουμε μπορεί να ακούγεται τρελό. Αυτός δεν απελπιζόταν ποτέ του και όταν ήμουν έτοιμος να το παρατήσω και να ασχοληθώ με κάτι άλλο αυτός με σταμάτησε και μου είπε:


« Μην απελπίζεσαι μικρέ, ο εύκολος δρόμος είναι να τα παρατήσεις. Ο δύσκολος όμως έχει αγώνα! Συνέχισε να προσπαθείς και να αγωνίζεσαι.»


Τότε κατάλαβα ότι είχε δίκιο και συνέχισα την προσπάθεια. Κάθε μέρα όλο και πιο δυνατά. Πέρασε αρκετός καιρός και είχε έρθει η στιγμή που θα περνούσαμε από τα δοκιμαστικά ώστε να μπούμε στο WWE το μεγαλύτερο Wrestling Promotion. Καταφέραμε να περάσουμε και έτσι ο 1ος στόχος είχε ολοκληρωθεί. Τότε ξεκίνησαν τα πιο δύσκολα καθώς κάθε μέρα στο Performance Center του WWE έπρεπε να αποδεικνύουμε πως αξίζουμε να βρισκόμαστε εκεί. Ασταμάτητη σκληρή δουλειά με μια φιλοσοφία. Αίμα, ιδρώτας και σεβασμός.. Τα δύο πρώτα θα δώσεις και το τρίτο θα το κερδίσεις. Οι προπονητές είχαν δει την "φλόγα" που είχα μέσα μου και ήξεραν πως μπορώ να πετύχω. Από μικρά παιδιά με όνειρα σε νεαρά ταλέντα. Τόσος κόπος τελικά ανταπέδωσε και καταφέραμε επιτέλους να μπούμε στο NXT. Ο αδελφός μου για μικρό χρονικό διάστημα έμεινε στο NXT. Αρκετά γρήγορα ανέβηκε στο Main Roster και εγώ έμεινα μόνος για 1 ακόμα χρόνο περίπου στο NXT.



Αυτός κατάφερε από νωρίς να χτίσει μεγάλη καριέρα και έφτασε ψηλά κερδίζοντας αρκετούς τίτλους. Ανέβηκα και εγώ λοιπόν στο Main Roster και τον συνάντησα. Αυτός συνέχιζε να ανεβαίνει προς την κορυφή και εγώ εμένα συνέχεια στην Midcard. Εκείνον τον καιρό ήταν που αλλάξαμε και οι δυό μας. Είχα ξεκινήσει να κερδίζω μερικούς τίτλους και είχα χτίσει "όνομα" μα έπειτα πήρα την κατηφόρα και έχανα αρκετούς αγώνες. Συνέχισα να χάνω ακόμα και από τον αδελφό μου και με κάθε ήττα αυτός απομακρυνόταν όλο και περισσότερο. Το συναίσθημα της ήττας, της οργής και της μοναξιάς με τρελαίνε. Αυτόν αντιθέτως η δόξα της κορυφής τον έκανε αλαζόνα. Ξεκίνησαν έτσι σιγά σιγά και οι διαφωνίες και οι τσακωμοι. Είχε κατακτήσει το WWE Championship και ήθελε να δει μέχρι που μπορώ να φτάσω, τι μπορώ πραγματικά να κάνω και με προκάλεσε σε WWE Championship Match στο Main Event του Raw. Αδελφός ενάντια αδελφό για τον τίτλο. Βρισκόμουν τόσο κοντά στην νίκη, αλλά και πάλι βγήκα ηττημένος.



Με βλέμμα απογοήτευσης μου ανέφερε πως μετά από τόσο καιρό ακόμα δεν είμαι έτοιμος για την Main Event σκηνή και με παράτησε στην μέση του Ring. Στο επόμενο Raw εμφανίστηκε και ανακοίνωσε πως αποσύρεται και παρέδωσε τον παγκόσμιο τίτλο του. Έπειτα απλά εξαφανίστηκε για 5 χρόνια. Δεν μου είπε τίποτα και απλά έφυγε. Για ένα χρονικό διάστημα σταματησα και εγώ. Δεν μπορούσα να συνεχίσω έτσι. Δεν άντεχα άλλο, δεν υπήρχε πια νόημα. Αφού έμεινα εκτός για μερικές βδομάδες ο προπονητής μου από το Performance Center με συνέφερε λίγο και με ξανά έβαλε στην μάχη. Μόνος ξανά μπήκα πιο δυνατά στην wrestling σκηνή και ήξερα πως θα μπορούσα να βαλω τον πήχη ψηλά και να στοχεύσω το WWE τίτλο.



1ο Pay-Per-View της χρονιάς Royal Rumble και έιχα μείνει στην τελική τετράδα του Rumble Match. Με αυτήν την νίκη θα ξεκίναγε το μονοπάτι προς την κορυφή. Αφού κατάφερα να αποκλείσω και το τελευταίο άτομο που βρισκόταν στο Ring πήρα την νίκη και επιτέλους είχα νιώσει ένα ξεχωριστό συναίσθημα. Με τον κόσμο να ζητοκραυγαζει πίστεψα πως επιτέλους βρέθηκα στον σωστό δρόμο. Θα πήγαινα στο Main Event του μεγαλύτερου Event της χρονιάς την WrestleMania! Επόμενη βραδιά στο Raw όμως όλα άλλαξαν. Ο αδελφός με τον οποίο είχα περάσει σχεδόν τα πάντα επέστρεψε. Καθώς τον βλέπω σοκαρισμένος μα και με μια δόση χαράς μέσα μου, προσπαθώ να καταλάβω τι γίνεται. Τον κοιτάζω, του δίνω το χέρι μου και αυτός με αγκαλιάζει. Λίγο αργότερα όμως τον αντικρίζω και πάλι και αυτός με προδίδει. Ξεσπάει ένα Brawl όπου αυτός έμεινε όρθιος. Μου αναφέρει:



« Ακόμα δεν είσαι έτοιμος μικρέ, δεν μπορείς να κερδίσεις Οχι.. Όχι έτσι. Ακόμα δεν κατάλαβες τον τρόπο, ακόμα δεν κατάλαβες καν γιατί τα κάνω όλα αυτά.» 



Είχε δημιουργήθει μια προσωπική κόντρα μεταξύ μας και έπρεπε να την τελειώσω εγώ. Την επόμενη εβδομάδα έισερχομαι στο Ring και φανερά εκνευρισμενος περιμένω να έρθει και αυτός. Ήρθε αμέσως και αυτός και με προκαλεί σε αγώνα με την ευκαιρία μου για το Championship Match που έχω στην WrestleMania. Λαμβάνει γρήγορα την απάντηση μου όπου ήταν Ναι! Καθ' όλη την διάρκεια του αγώνα είχαμε έναν διάλογο μεταξύ μας.


« Σε περίπτωση που έχεις ξεχάσει μικρέ, ο αντίπαλος σου στην WrestleMania είναι διπλάσιος σε μέγεθος και κατέχει τον τίτλο για περισσότερες από 500 μέρες. Αήττητο θηρίο είναι  κανείς δεν μπόρεσε να τον εκθρονίσει και ούτε εσύ θα μπορέσεις άμα συνεχίσεις έτσι. Θυμήσου πως ποτέ μου δεν έχασα τον τίτλο και ο αγώνας μας αυτήν την στιγμή είναι το δικαίωμα μου για να πάρω την ευκαιρία.» 


« Οπότε μόνο αυτό ήθελες; μόνο τον τίτλο; ήρθες απλά για να μου στερήσεις την ευκαιρία.» του απάντησα εγώ.


« Για να σου είμαι ειλικρινής όχι δεν επέστρεψα για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Ήθελα πάντα να καταλάβεις τον τρόπο για να κερδίσεις αλλά ακόμα δεν το έχεις κατανοήσει.» 



Τόση ώρα απλά με εκνευριαζε και με αποσυντονιζε. Ουσιαστικά μου έβγαζε τα συναισθήματα προς τα έξω. Λίγο πριν το τέλος του αγώνα πήρα λίγα δευτερόλεπτα να σκεφτώ καθαρά και να μην χάσω τον έλεγχο όπως έκανα πάντα στους αγώνες μας. Αυτός ήταν σίγουρος για την νίκη.Λίγο αργότερα ο διαιτητής ύψωνε το δικό μου χέρι. Εγώ είχα κερδίσει, είχα πάρει επιτέλους μία νίκη που ποθουσα και διατήρησα και την ευκαιρία για το αγώνα τίτλου στην WrestleMania. Ήρεμος και χωρίς καμία αντίδραση τον σήκωσα και τον αντίκρισα ξανά. Τότε μου είπε αυτό που ήθελα να ακούσω.



« Το έκανες επιτέλους! Μετά απο τόσα χρόνια λοιπόν με κέρδισες! Ίσως τώρα να κατάλαβες τον τρόπο. Ίσως και να είσαι έτοιμος.» 


Του έδωσα το χέρι μου και ύστερα αποχώρησα από το Ring. Είχε έρθει η ώρα λοιπόν να εστιάσω τον βασικό στόχο μου. Την κατάκτηση του WWE Championship. Βρισκόμαστε στον δρόμο προς την WrestleMania και έχω ευκαιρία μου επιτέλους. Τότε όμως για μια ακόμη φορά έγινε κάτι αναπάντεχο. Έμαθα πως ο αδελφός μου πέθανε σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Το χειρότερο είναι ότι στην τελευταία μας συνάντηση δεν τα είχαμε συζητήσει όπως θα έπρεπε. Πήγα στον τάφο του και έδωσα την τελευταία μας κουβέντα οπως έπρεπε να γίνει. Είχα επιτέλους καταλάβει πως όλη του την ζωή με προετοίμαζε για τον αγώνα που θα δώσω ακόμα και αν το έκανε με περίεργο τρόπο. Είχα καταλάβει ότι δεν πρέπει να αφήνω τα συναισθήματα να παίρνουν τον έλεγχο. Είχα καταλάβει ότι πρέπει να δείξω λίγη ταπεινοφροσύνη. Έδωσα υπόσχεση πως θα κερδίσω με τον τρόπο που μου δίδαξε.



Τα αφήνω πλέον όλα πίσω μου, μα δεν τα ξεχνώ. Εστιάζω τώρα σε αυτό που πρέπει να πετύχω. Ο πρωταθλητής έχει τον τίτλο παραπάνω από 500 μέρες και τώρα θέλει να ματαιωθεί ο προγραμματισμένος αγώνας μας. Εφόσον δεν υπογράψαμε ακόμα το συμβόλαιο για να γίνει επίσημο το ματς και υπάρχουν αμφιβολίες και αντιπαράθεση μπορεί να ακυρωθεί ο αγώνας. Δεν το άφησα όμως να φύγει έτσι απλά. Ανακοινώνω μπροστά του λοιπόν πως θα βάλω την καριέρα μου υπό διεκδίκηση. Τότε ήταν που άλλαξε γνώμη και δέχτηκε, υπόγραψε το συμβόλαιο και ο αγώνας πλέον έγινε επίσημος. Τίποτα δεν το σταματαγε πλέον. Βδομάδες με ασταμάτητη προπόνηση, προσωπικές δηλώσεις και από την δική μου πλευρά και από του πρωταθλητή η κόντρα έφτασε προσωπικό επίπεδο. Ήμουν πιο αποφασισμενος από ποτέ και η υπομονή μου τόσα χρόνια, ήρθε η ώρα να σταματήσει.



Κυριακή και μέρα του μεγαλύτερου Event της χρονιάς. Η μέρα του μεγαλύτερου άγωνα της ζωής και όχι απλά τις καριέρας μου. Main Event στην WrestleMania με αντίπαλο τον ανίκητο πρωταθλητή που είναι διπλάσιος σε σωματικό μέγεθος και πιο δυνατός, που έχει κερδίσει τους πάντες, που κανείς δεν μπόρεσε να τον εκθρονίσει. Ο τίτλος του πρωταθλητή ενάντια την καριέρα του διεκδικητή. Με δύσπιστο κόσμο να έχει γεμίσει το στάδιο και να λένε πως θα κερδίσει αυτός ο τύπος; Δεν μπορεί να το κάνει. Θα χάσει και αυτός. Κατεβαίνω την ράμπα και εισέρχομαι στο Ring κοιτάζοντας τον εχθρό που έχω απέναντι μου. Ψυχρό και καρφωμένο βλέμμα ριχνω στον εχθρό και από μέσα χιλιάδες συναισθήματα. Λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας όλα μέσα μου σβήνουν και μένει μόνο μια σκέψη στο μυαλό. Η σκέψη της νίκης και εκπλήρωσης όλων αυτών που επιθυμώ.



Ένα σκληρό ματς με μεγάλη διάρκεια ήρθε στο τέλος του. Μου πήρε μερικά δευτερόλεπτα να πιστέψω ότι είχε όντως συμβεί. Ο διαιτητής ύψωσε το χέρι μου με το WWE Championship! Είχα κάνει αυτό που πολλοί πίστευαν ήταν ακατόρθωτο. Ο νέος που όλα τα έχασε ήρθε τώρα όλα να τα πάρει! Δεν υπήρξε πανηγυρισμός από μένα. Απλά έκατσα στην γωνία του Ring κρατώντας αυτό που κυνηγούσα πάντα. Κοιτάζω τον τίτλο και έχω επιτέλους ένα αληθινό χαμόγελο στο πρόσωπο μου, καθώς δάκρυα συγκίνησης κυλούσαν στα μάγουλα μου. Κοίταξα για μια ακόμη φορά ψηλά και από μέσα μου είπα:


« Αδελφέ! Το κάναμε μαζί. Ο τίτλος είναι δικός μας, σε ευχαριστώ!» 


Τότε κατάλαβα τι είναι η ταπεινοφροσύνη και ο σεβασμός. Αν μου έλεγε κάποιος πριν 10 χρόνια οτι θα έφτανα εδώ, θα γελούσα και θα συνέχιζα να πιστεύω πως αυτό είναι τρελό. Τώρα όμως το πέτυχα και ακόμα μου φαίνεται τρελό. Από μικρό παιδί που το ονειρευόταν, σε νεαρό ταλέντο και τώρα σε πρωταθλητή!



Αυτό ήταν λοιπόν το τέλος του "Wrestling Story" μου. Πιθανόν να ανέβουν κιαλα σενάρια μου με διαφορετική θεματολογία.